یکتا فراهانی: زمین در مسیر چرخش خود به‌دور مرکز کهکشان به سمت نابودی کشیده نمی‌شود؛ بلکه یافته‌های جدید نشان می‌دهند این حرکات حاصل مدل‌سازی دقیق‌تری از ساختار کهکشان بر پایه داده‌هایی است که طی ۱۵ سال گذشته توسط پروژه رادیویی ژاپنی VERA جمع‌آوری شده است.
پروژه «ورا»
در یک تحول هیجان‌انگیز علمی، اخترشناسان ژاپنی با کمک پروژه «ورا» موفق شده‌اند مدلی دقیق‌تر از جایگاه و سرعت زمین در کهکشان راه شیری ترسیم کنند. بر اساس این مدل جدید، زمین نه‌تنها با سرعتی بیشتر از مقدار رسمی به‌دور مرکز کهکشان می‌چرخد، بلکه تقریباً ۲ هزار سال نوری هم به سیاهچاله غول‌آسایی که در قلب کهکشان قرار دارد، نزدیک‌تر است. این یافته‌های شگفت‌انگیز با کمک تکنیکی پیشرفته از تداخل‌سنجی رادیویی و بررسی دقیق موقعیت و حرکت بیش از ۹۹ جرم آسمانی به دست آمده‌اند. اما معنای این تغییرات دقیقاً چیست؟ آیا باید نگران باشیم؟
چرا ما از درون کهکشان نمی‌توانیم آن را ببینیم؟
ازآنجاکه زمین در درون کهکشان راه شیری قرار دارد، امکان دیدن شکل کلی آن از بیرون برای ما فراهم نیست. به همین دلیل، اخترسنجی به ابزار کلیدی برای درک ساختار کلی کهکشان تبدیل شده است. با انتشار نخستین کاتالوگ اخترسنجی VERA که شامل داده‌های ۹۹ جرم آسمانی است، اخترشناسان توانستند نقشه‌ای از موقعیت و سرعت اجرام تهیه کنند و از آن، مرکز دقیق کهکشان و سیاهچاله غول‌آسای آن را تعیین کنند. بر اساس این نقشه جدید، مرکز کهکشان راه شیری حدود ۲۵۸۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد؛ رقمی که تقریباً ۲۰۰۰ سال نوری کمتر از مقدار رسمی پذیرفته‌شده توسط اتحادیه بین‌المللی نجوم در سال ۱۹۸۵ است.
از سوی دیگر، سرعت حرکت زمین در مدار کهکشانی‌اش نیز به ۲۲۷ کیلومتر در ثانیه (تقریباً ۱۶۰۰۰ مایل بر ساعت) افزایش‌یافته، درحالی‌که مقدار رسمی قبلی ۲۲۰ کیلومتر در ثانیه بود.