جیمز کامرون تایید کرد «ارواح هیروشیما» فیلم بعدی غیرآواتاری او خواهد بود و یک گام جدید در رسیدن به آن برداشته است.
به گزارش مهر به نقل از ددلاین، جیمز کامرون که ۲۵ سال گذشته را با کار ساخت «آواتار» پشت سر گذاشته، همچنان متعهد است که «ارواح هیروشیما» را خارج از دنیای «آواتار» و به موازات آن بسازد.
«هیروشیما» که مدتی است در دست ساخت است، به تازگی کمی شتاب گرفته و کامرون مارتین شین را برای روایت کتاب صوتی «ارواح هیروشیما» که فیلم بعدی کامرون با اقتباس از آن ساخته می‌شود، استخدام کرده است.
کامرون حق اقتباس از رمان چارلز پلگرینو را در اختیار دارد و قصد دارد همراه دنباله‌های «آواتار»، یک فیلم سینمایی جسورانه بسازد.
این کتاب ۵ آگوست و هم‌زمان با هشتادمین سالگرد بمباران اتمی ژاپن در سال ۱۹۴۵ منتشر می‌شود. این اقتباس سینمایی بر مبنای روایت واقعی یک مرد ژاپنی که بمباران هیروشیما را تجربه کرد، به ناگازاکی سفر کرد و دومین انفجار هسته‌ای را در آنجا تحمل کرد، ساخته می‌شود. اثر پلگرینو شهادت‌های دست اول بازماندگان و نگاه جدید به پزشکی قانونی را مد نظر دارد.
این پروژه ۱۵ سال است که با عشق و علاقه کامرون پی گرفته شده و شین، برنده سه جایزه امی، بخشی از این رویا بوده است.
فیلم اعتراضی هندی برنده هات داکس
«من، خشخاش» ساخته ویوک چودری جایزه بهترین فیلم هیئت داوران جشنواره هات داکس ۲۰۲۵ را از آن خود کرد. به گزارش هالیوود ریپورتر، برای دومین سال متوالی، یک مستند اعتراضی از هند عنوان بهترین فیلم بین‌المللی جشنواره هات داکس تورنتو را از آن خود کرد. فیلم «من، خشخاش» ساخته ویوک چودری، درباره مقاومت یک خانواده کشاورز در برابر ظلم و ستم سیستماتیک، است. در حالی که واردیبای به همراه نوه‌هایش به کشت خشخاش مشغول است، منگیلال بی‌باکانه با مقامات فاسد مقابله می‌کند و اقدامات او به زندانی شدن موفقیت‌آمیز اعضای عالی‌رتبه اداره مواد مخدر کمک می‌کند. مبارزات انتخاباتی او پیروزی موقت و پس از آن عواقب ویرانگری را به همراه دارد. مقامات مجوز کشاورزی مادرش را لغو می‌کنند و خانواده را در سختی‌های عمیق‌تری فرو می‌برند. معضل اخلاقی آنها حول یک انتخاب دردناک شکل می‌گیرد: رشوه دادن به مقامات برای زنده ماندن، یا مبارزه برای تغییر سیستماتیک با هزینه‌های شخصی هنگفت. این روایت چندلایه از بافت هندی خود فراتر می‌رود تا مضامین جهانی عدالت، خانواده و هزینه‌های انسانی ایستادگی در برابر قدرت نهادی را بررسی کند. فیلم چودری که برای اولین بار در سی و دومین دوره هات داکس به نمایش درآمد، با کسب این جایزه مستقیم به بخش بهترین فیلم بلند مستند اسکار راه یافت.
نویسنده‌ای که احتمالا جاسوس بود
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که باربارا پیم، نویسنده شناخته‌شده بریتانیایی، در دوران جنگ جهانی دوم احتمالا برای سرویس امنیت داخلی بریتانیا (MI5) کار می‌کرده است. پژوهشی تازه حاکی از آن است که باربارا پیم، نویسنده‌ای که به خاطر زبان کنایه‌آمیزش درباره ساختارهای اجتماعی بریتانیا در قرن بیستم شناخته می‌شود، در دوران جنگ جهانی دوم نه‌تنها به‌عنوان سانسورچی کار کرده، بلکه ممکن است برای «MI5» نیز مأموریتی پنهانی انجام داده باشد. در این پژوهش که این هفته توسط کلر اسمیت منتشر شده آمده است: «پیم در یکی از رمان‌هایش گفته بود که کار به‌عنوان بررسی‌کننده واقعاً کاری کسالت‌آور بود. اما وقتی شروع به بررسی دقیق‌تر زندگی‌اش کردم، متوجه شدم نکات عجیبی در آن وجود دارد.» به گفته اسمیت، تیزبینی پم در تشخیص جزئیات برای شناسایی پیام‌های رمزی و نوشته‌های پنهانی در نامه‌هایی که به ظاهر معمولی می‌رسیدند، به کار گرفته می‌شده و او عضوی از گروهی از سانسورچی‌های زن بوده که آموزش ویژه‌ای دیده بودند. اسمیت که ۲۷ سال در وزارت امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا کار کرده و تنها زنی است که با طالبان مذاکره داشته، می‌گوید: «آنها کسانی بودند که دنبال میکرونقطه‌ها، نوشته‌های نامرئی و پیام‌های مخفی در نامه‌های عادی می‌گشتند. و چون پیم نویسنده بود، قطعا به ساختارهای عجیب جملات توجه می‌کرد. او می‌توانست بسیار ارزشمند باشد.»