گمانه‌زنی اضطراری باستان‌شناسان در غار کُناخرس کرمانشاه، شواهدی از استفاده این مکان توسط انسان‌های نئاندرتال را در بازه تقریبی ۴۰ تا ۸۰ هزارسال پیش را تأیید می‌کند.نتایج اولیه نشان می‌دهد که با وجود خط برف دائمی در ارتفاع ۱۸۰۰ متری از سطح دریا در اواخر پلیستوسن، این مکان به‌طور مکرر توسط انسان‌های اواخر پلیستوسن مورد استفاده قرار گرفته است. وجود ابزارهای سنگی منتسب به فرهنگ موسوم به موستری زاگرس و شباهت قابل توجه رسوبات این مکان با لایه پنج پناهگاه صخره‌ای باوه‌یوان شواهدی از استفاده این مکان توسط انسان‌های نئاندرتال را در بازه تقریبی ۴۰ تا ۸۰ هزارسال پیش را تأیید می‌کند. در جریان این گمانه‌زنی، شواهدی از فعالیت‌های انسانی نظیر اثر برش دست‌افزارهای سنگی و حرارت‌دیدگی روی استخوان‌های جانورانی مانند خرس غار، اسب‌سانان، گاوسانان، بزسانان، شغال و خرگوش کشف شد، شواهدی که تنوع سبد معیشتی جوامع نئاندرتال در زاگرس مرکزی را نشان می‌دهد.