[امروز تاسوعا، تعطیل است.] در خانه بودم. كتاب دين و دولت پروفسور [حامد] الگار را تمام كردم و بخشي از كتاب دين و دولت خانم [مریم] ميراحمدى را خواندم. تاريخ خوبى براى نهضت‌هاى شيعي و نقش علما در ايران در دوران صفويه است. يك ماه از خاطرات سال 1360 را نهايى‌كردم.پيش از ظهر، فاطى و فائزه و بچه‌ها و عصر مهدى و فؤاد آمدند. فؤاد، شيرين‌كارى كودكانه داشت. مهدى هم گزارشى از وضع طرح‌هاى پارس‌جنوبى و صنايع نفت داد. مسئوليت سه فاز پارس‌جنوبى با مهدى است و كار مهمى است. تلفنى با بيمارستان رفسنجان، احوال عموزاده احمد را گرفتم. گفتند پنج عمل جراحى داشته و يك عمل ديگر هم دارد. همه اينها براى ترميم شكستگى استخوان است.
مرگ معاويه ابن ابی سفیان
معاويه بن ابي سفيان سر سلسله امويان ششم ماه مي سال 680 ميلادي در 78 سالگي درگذشت.اين روز پس از تطبيق تقويم ها به دست آمده است. وي در سال 661 ميلادي پس از قتل علي (ع) به دست خوارج در كوفه، خود را خليفه اعلام كرده بود. معاويه كه از بستگان عثمان بود، قبلا از سوي عمر بن الخطاب حكمران سوريه شده بود تا در برابر دولت بيزانتاين (قسطنطنيه) ايستادگي كند. معاويه در سال 657 ميلادي در صّفين با علي (ع) وارد جنگ شده بود كه بعدا حل مسئله به داور واگذار شده بود. معاويه مقر خود را از دمشق تغيير نداد. از زمان او بود كه رهبري جهان اسلام به صورت سلطنت درآمد. معاويه در طول حكومت خود مصر را تسخير كرد.
انتصاب علي اميني به نخست وزيری
در پي اعتصاب و تظاهرات خياباني معلمان تهران و كناره گيري شريف امامي از نخست وزيري، شانزدهم ارديبهشت 1340 دكتر علي اميني مأمور تشكيل كابينه شد و ضمن نطقي كشور را در وضع بد اقتصادي و در آستانه ورشكستگي مالي توصيف كرد كه تحت تأثير اين اظهارات، بهاي زمين و خانه ظرف چند روز به كمتر از نصف قيمت سابق پايين آمد.برخي مدعي شده بودند كه تظاهرات معلمان به اشاره آمريكا صورت گرفته بود تا با تغيير كابينه، اصلاحاتي كه از شاه خواسته شده بود عملي شود. دولت آمريكا مي خواست كه با انجام يك رشته اصلاحات در ايران، بهانه تبليغات از دست كمونيست ها و شوروي خارج شود.
نظر امیرعباس هویدا درباره جدایی بحرین از ایران
طبق سندی که در سال 1387 انتشار یافت، امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت در جلسه غیر علنی سران حزب ایران نوین که 16 اردیبهشت 1350 (ماه مي 1971) برگزار شده بود در پاسخ به برخی از شرکت کنندگان درجلسه که درباره «بحرین» و عدم رضایت عمومی ایرانیان از جداشدن آن از خاک وطن پرسیده بودند تنها به گفتن این جملات بسنده کرده بود: "بحرین به مثابه یکی از دختران ما بود که این دختر شوهر کرد و رفت و چون عضوی از خانواده ما بوده باید بمانند بزرگ هرخانواده از او پشتیبانی کنیم و خواهیم کرد. نارضايي ايرانيان از بابت جداشدن بحرين هیچگاه از ميان نرفته و بعدا که امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت برغم اعتراض ملت و استیضاح نمایندگان پارلمانی حزب پان ایرانیست موضوع جداشدن بحرین را به مجلس داد و براي تصويب آن پافشاري کرد شریک این جرم شاه شد که عملی خلاف قانون اساسی و سوگندی بود و هردو قبلا یادکرده بودند که حافظ حدود و ثغور ایران باشند. این دو اختیار تجزیه کردن وطن را نداشتند.