محمد جمالیان، عضو کمیسیون بهداشت مجلس درباره عملکرد صندوق بیماران صعب‌العلاج به ایلنا گفت: عملکرد صندوق برای حمایت از بیماران خاص قابل‌قبول است. البته محدودیت منابع دارد. صندوق بیماران صعب‌العلاج ادغام بیمه‌هاست که سال‌ها متأسفانه ابتر باقی‌مانده است. این صندوق یک سری خدمات و مواردی را که تحت پوشش بیمه نیست یا داروهایی که گران‌قیمت هستند را به بیماران ارائه می‌دهد. با توجه به اینکه این صندوق خدمات بهداشتی ارائه می‌شود شاید در کمتر جایی چنین خدماتی ارائه شود البته در یک دوره‌ای زمان پرداخت طولانی شده بود اما آلان با پیگیری‌هایی که انجام‌شده زمان پرداخت کاهش پیداکرده است. البته ما باید به دنبال راهکار باشیم که صندوق بیماران خاص بتواند با مراکز قرارداد ببندند تا بیماران بتوانند در این مراکز خدمات دریافت کنند. حالا این پیشنهاد را می‌توانیم بدهیم که در هر شهرستان و شهری مثلاً بیماران خاص با یک مرکز قرارداد ببندند.
بازنشستگی بیماران خاص
این عضو کمیسیون بهداشت در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره موضوع بازنشستگی پیش از موعد برای بیماران خاص گفت: مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که داشتن بیماری خاص مساوی با ازکارافتادگی نیست. به‌طور مثال یک مریض بیمار خاص دیالیزی در هفته نیاز دارد که سه الی چهار بار چندین ساعت دیالیز شود، این افراد طبق کمیسیون‌های خاص، مبلغ از کارافتادگی‌شان را می‌گیرند. اما اینکه ما هر بیماری خاصی را بگوییم بازنشست شود، حداقل الان امکانات اجرایی آن نیست. باید تعاریفی در قانون شود که چه بیماران خاصی می‌توانند از قانون بازنشستگی زودرس استفاده کنند؛ چراکه ما دوست نداریم افرادی که در مراحل ابتدایی هستند از تعاریف بیماران خاص خارج شوند و خدمات را نگیرند.
تاثیر گرانی دارو بر فلاکت
جمالیان درباره عدم دسترسی مناسب بیماران خاص در شهرستان‌ها به دارو و مراکز توان‌بخشی گفت: در خصوص دارو به‌خصوص دارو‌های خاص با توجه به اینکه به‌صورت سهمیه‌بندی توزیع می‌شوند ما در استان‌ها شاهدیم که مثلاً دارو کم می‌آید و بیمار مجبور است برای تهیه دارو به استان‌های مجاور مراجعه کند. اگر دارویی برای بیماران خاص باشد که تحت پوشش بیمه نباشد می‌تواند بیمار را به فلاکت برساند. به‌عنوان‌مثال در مورد بیماران سرطانی بعضی از داروها هستند که حالا سهم بیمه‌شان ۹۰ درصد است ولی آن ۱۰ درصد خودش عدد بزرگی است. بعضی از بیماران با پرداخت هزینه درمان دچار فقر مطلق می‌شوند و مجبورند از مایحتاج اولیه‌شان بزنند یا وسایل ضروری زندگی‌شان را بفروشند.
پرداخت از سوی بیمار در بیماران خاص کمتر است ولی همان میزان کم هم اثر زیادی روی زندگی فقرا دارد. ما به دنبال این هستیم که بتوانیم این تعداد کم داروهایی که تحت پوشش بیمه نیستند یا قیمتشان بالاست و آن ضریبی که بیمار پرداخت می‌کند را تحت پوشش بیاوریم. در بیماران سرطانی و به‌خصوص شیمی‌درمانی‌های سرپایی ما این مشکل را خیلی می‌بینیم.