زهیر اصفهانی با اشاره به ظرفیت بالای دیپلماسی در حل و فصل منازعات گفت: دیپلماسی موثرترین و پایدارترین مسیر برای حل و فصل اختلافات در عرصه بین الملل است.
اصفهانی در ادامه افزود: دیپلماسی بهتر از جنگ و تحریم است. هیچ کشوری در منطقه به اندازه اسرائیل از جنگ سود نمی‌برد. تمام منازعات و درگیری‌ها در نهایت از طریق مذاکره و گفت و گو به صلح می‌رسند، چرا که راه حل‌ها در گفت و گو آشکار می‌شوند.
وی در ادامه افزود: هیچ کشوری نه دوست دائمی ما و نه دشمن دائمی ما است. از این رو باید با واقع نگری به سیاست خارجی نگاه کرد. باید همواره به انواع روش‌ها و ابزار دیپلماتیک مجهز باشیم تا بتوانیم منافع خود را در مذاکرات با طرف‌ها جست و جو کنیم.
این استاد علوم سیاسی با یادآوری نقش بی اعتمادی در گفت و گو های دو طرف خاطر نشان کرد: فضای دیپلماسی میان تهران و واشنگتن همواره دارای فراز و نشیب بوده است. در چنین شرایطی نمی‌توان به سرعت نتیجه گرفت چون ابتدا باید اعتماد ایجاد شود.
وی در این رابطه اضافه کرد: از نظر تاریخی بین دو طرف بی اعتمادی وجود دارد. عهد شکنی آمریکا در مورد برجام یکی از نمونه‌های معاصر است که به فضای بی اعتمادی دامن می زند. رفتار آمریکا در مذاکرات اخیر نیز برای ایران شک و تردید ایجاد می‌کند و این سؤال مطرح می‌شود که آیا آمریکایی‌ها واقعاً همانطور که نشان می‌دهند به دنبال گفت و گو هستند یا بهانه آغاز حملات را جست و جو می‌کنند؟!
این کارشناس و تحلیلگر ارشد سیاست خارجی ضمن تاکید بر لزوم ادامه گفت و گو ها اظهار داشت: با توجه به شرایط ملتهب خاورمیانه و احتمال از سر گیری تنش نظامی، راهی جز تداوم مذاکره و تعامل راهبردی میان طرف‌های درگیر وجود ندارد، اما ایران این تعامل را مشروط کرده تا پای میز مذاکره با دست پر حاضر شود. وی در تبیین اصول مذاکره تاکید کرد: مذاکره ماهیتی معامله محور دارد. طرف پیروز مذاکره کسی است که بتواند هم امتیاز بدهد و هم در جهت منافع ملی، امتیاز بگیرد. هر مذاکره‌ای جریانی متداوم از بده بستان‌های سیاسی است.
اصفهانی در ادامه گفت: مذاکره میدان جنگ نیست عرصه تلاش برای صلح است و نمی‌توان دست خالی رفت و فقط امتیاز خواست. نگاه تحکم و زورگویی آمریکایی در چهارچوب مذاکره نمی‌گنجد. اگر مذاکره است که باید آکنده از تعامل و بده بستان باشد.
زهیر اصفهانی در پایان گفت و گو متذکر شد: موفقیت دستگاه دیپلماسی به تقویت اتحاد ملی در داخل وابسته است. پشتوانه این تیم مردم ایران هستند. اگر بتوانیم در مذاکرات از اتاق فکر عقلای سیاسی و دلسوزان واقعی بهره ببریم، در مذاکرات به نتایج خوبی دست پیدا خواهیم کرد. در موقعیت بده بستان نمی‌توان بر یک خواسته حداکثری پافشاری کرد.