محمدرضا آقا ابراهیمی-تحلیلگر سیاسی
حزب محافظه‌کار که تا چند ماه پیش در نظرسنجی‌ها حدود ۲۵ درصد از حزب حاکم لیبرال جلوتر بود، دچار شکست بد شد، به گونه‌ای که حتی رهبر این حزب، پیر پولیویر، که در صورت کسب اکثریت کرسی‌های مجلس توسط این حزب ، نخست‌وزیر می‌شد، نتوانست کرسی خود از حوزه انتخابیه اتاوا را حفظ کند و از راهیابی دوباره به پارلمان بازمانده است.
حزب لیبرال، که با رهبری و نخست‌وزیری جاستین ترودو، ده سال قدرت را در دست داشت، و در پیامد رکود اقتصادی نسبی ناشی از کرونا، و نیز موج عظیم و نسبتاً بی‌رویه پذیرش مهاجران قانونی در سال‌های اخیر، کشور را دچار افزایش شدید هزینه‌ها، خصوصاً در زمینه مسکن و خورد و خوراک، کرده بود و با بالا رفتن میزان نارضایتی عمومی، در آستانه شکست قرار گرفت. وقتی حدود ۹۰ درصد آراء شمارش شد است معلوم شد که حدود ۱۶۸ کرسی از مجموع ۳۴۳ کرسی پارلمانی پیروز شده یا از رقبا جلوتر بود. در صورتی که ۱۷۲ کرسی را به دست آورد، قادر خواهد بود که بدون ائتلاف با احزاب کوچکتر، یک دولت اکثریت تشکیل دهد.
حزب سوم در پارلمان قبلی، یعنی NDP، که حزب لیبرال با ائتلاف با آن حزب، یک دولت ائتلافی تشکیل داده بود، هم ظاهراً برخی از کرسی‌های قبلی خود، از جمله کرسی رهبر حزب را از دست داده است.
مشارکت بی سابقه
برای اولین بار در انتخابات پارلمانی کانادا، ۷.۲ میلیون نفر از شهروندان واجد حق رای، پیش از روز انتخابات به حوزه‌های رای‌گیری مراجعه کرده و رای خود را به صندوق انداختند.این موضوع نشان از حساسیت بالای این دوره از انتخابات در نظر شهروندان کانادایی است.
بالا رفتن درصد نارضایتی ملی، نخست‌وزیر سابق، جاستین ترودو، به موقع شرایط وخیم سیاسی را درک و قدرت را ترک کرد و اجازه داد که رهبر جدید حزب، مارک کارنی، که یک اقتصاددان و سیاستمدار باسابقه است و در کارنامه خود سابقه ریاست بانک مرکزی کانادا و بانک مرکزی بریتانیا را نیز دارد، شعارها و برنامه‌های حزب را حول محور بازسازی اقتصاد کانادا، و نیز مقاومت در برابر برنامه‌های تهاجمی دونالد ترامپ علیه کانادا بازآرایی کند. اقدام به موقعی که رییس‌جمهور سابق آمریکا، جو بایدن، از درک و انجام آن ناتوان بود و با کناره‌گیری دیرهنگام از نامزدی حزب دموکرات، اجازه انتخاب یک نامزد مناسب در آن حزب را نداد و زمینه را برای پیروزی دوباره دونالد ترامپ، و شکست حزب دموکرات، فراهم کرد. اینجاست که اهمیت پیاده شدن به موقع از اسب قدرت توسط سیاستمداران نامحبوب، مجدداً اثبات می‌شود.
اول کانادا
روی کار آمدن دوباره دونالد ترامپ در آمریکا، و شعارهای تهاجمی او علیه کانادا، از جمله الحاق کل کانادا به آمریکا به عنوان ایالت پنجاه و یکم آمریکا و اعمال تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر واردات از کانادا، فرصت مناسبی بود تا رهبر جدید حزب لیبرال بر موج نگرانی ملی کانادایی‌ها و احساسات تحریک‌شده میهن‌دوستانه آنان سوار شده و مجدداً رای اکثریت را به سمت حزب خود جذب کند. اقدامی که رهبر پوپولیست حزب محافظه‌کار، پیر پولیویر، نه تنها از اتخاذ آن ناتوان بود، بلکه با تقلید ناشیانه از شعار “اول آمریکا”، که زیربنای برنامه‌های ترامپ بود و هست، و اتخاذ شعار “اول کانادا”، خود را به عنوان نسخه کوچکتر و کانادایی ترامپ در معرض دید عموم گذاشت و احساس خطر را در تعداد بیشتری از شهروندان کانادایی القاء و تشدید کرد. اینجاست که علاوه بر اهمیت شانس ، اهمیت اتخاذ شعار و برنامه درست در انتخابات نیز مورد تایید مجدد قرار می‌گیرد.