جاوید قربان اوغلی، سفیر پیشین ایران در آفریقایجنوبی نوشت: «اولین و ضروریترین اقدام در مسیر مذاکرات جاری اقدامات عملی در جهت کاهش حضور، نفوذ و تاثیرگذاری اسراییل بر ترامپ است. این امر در بادی امر غیرممکن و سهل ممتنع مینماید ولی نمیتوان آن را کنار گذاشت و تنها با اتکا به سخنرانی و تهدید آن را خنثی کرد. مهمترین حربه اسراییل برای قانع کردن ترامپ «ادعای نابودی اسراییل» از سوی ایران است. واقعبینی حکم میکند در وهله اول لافهایی که این حربه را تقویت میکند کنار گذاشته شود. تهدید شلیک هزاران موشک نتیجهای جز به کرسی نشستن حرف نتانیاهو در واشنگتن، هزینه، تخریب مذاکرات و افزایش مطالبات طرف مقابل و درنهایت مشکلتراشی برای کشور چیز دیگری نیست. به زبان عامیانه «دو صد گفته، چون نیم کردار نیست». اگر ضرورتی بر تهدید و شلیک بود، میتوان و باید آن را در زمان مقتضی اعلام و عملیاتی کرد.» اعلام آمادگی مذاکره با ترامپ در صورتی که امریکا عزم جدی برای «توافق جامع و لغو کلیه تحریمهای اولیه و ثانویه در مقابل تضمین فعالیت صلحآمیز هستهای بر اساس NPT و عادیسازی روابط» داشته باشد، بمبی است که تلآویو را به لرزه در خواهد آورد. روشن است که تحقق این ایده مسیری طولانی و نیازمند عزمی جدی در دو طرف است.