مهمتر اینکه در آمریکا رئیسجمهور زمام قدرت را در دست دارد که به قانون اساسی آمریکا، کنگره، دموکراسی و ارزشهای آمریکا دسترسی کامل دارد. ترامپ به دنبال کسب اعتبار برای دریافت جایزه صلح نوبل است. او از زور، تهدید، وضع تعرفه، تحریم و ... برای پیش برد اهدافش استفاده میکند.
*ترامپ چندبار چین را به وضع تعرفه بالا تهدید کرد. چین کوتاه آمد و از تقابل پرهیز کرد.
*ترامپ به دولت هند اولتیماتوم داد که اگر از روسیه نفت ارزان بخرد و ماشین جنگی روسیه را سر پا نگهدارد علیه این کشور تعرفه سنگین وضع خواهد کرد.
*ترامپ به پوتین اولتیماتوم داد که اگر به پای میز مذاکره نیاید و جنگ اوکراین را تمام نکند با وضع تحریم و تعرفه برای واردات کالاهای روسی مواجه خواهد شد.
*آمریکا به زلنسکی رئیسجمهور اوکراین هشدار داد که کوتاه بیاید و به روند صلح بپیوندد.
*شامگاه دوشنبه هفت قدرت اروپایی، رئیسجمهور اوکراین و فرمانده ناتو به واشنگتن رفتند و در کاخ سفید با ترامپ رودرو به گفتوگو نشستند. اروپا در عمل نشان داده از آمریکا واهمه دارد و در ارتباط با مسائل بینالمللی از جمله ایران دنباله روی کاخ سفید است. اگر تمکین نکند با وضع تعرفه مواجه خواهد شد.
*سه کشور عربی، عربستان، قطر و امارات در سفر ترامپ به این سه کشور برای او فرش قرمز پهن کردند و قراردادهای چند تریلیون دلاری با این کشور بستند. این نشان میدهد که کشورهای خاورمیانه نگاهشان به غرب است نه شرق.
*دنیا دریافته که بدون بده و بستان با آمریکا نمیتواند از بازار پر سود این کشور، تکنولوژی و سلاحهای پیشرفته بهره ببرد. در این میان ایران همچنان با شعار مرگ بر آمریکا و شعار نابودی اسرائیل خود را از بازار آمریکا و دیگر بازارهای بینالمللی محروم کرده و مردم با تحریم ناشی از غرب ستیزی دست و پنجه نرم میکنند.
پرسش این است که آیا بهتر نیست ایران از پارادایم چند دهه گذشته به شیفت پارادایم ورود کند و مثل ترکیه، عربستان، مالزی و دیگر کشورها با آمریکا وارد معامله شود تا خطر فعال شدن مکانیزم ماشه، تحریم و جنگ از سر مردم دور شود.